Współpraca gospodarcza z Chinami

 1.2. Potencjał ekonomiczny Polski i Chin

Dbałość o zachowanie poprawnych relacji dyplomatycznych między Polską a Chinami stanowi kwestię o fundamentalnym znaczeniu, związaną z wieloaspektowymi korzyściami i implikacjami zarówno dla obu państw, jak i dla globalnej wspólnoty międzynarodowej. Po pierwsze, utrzymanie tych stosunków umożliwia rozwinięcie wszechstronnej współpracy gospodarczej. Obie strony mogą skorzystać z wymiany handlowej, inwestycji oraz transferu technologii, co przyczynia się do wzrostu potencjału ekonomicznego obu państw. Trudno nie dostrzec, szczególnie w obliczu ostatnich wydarzeń na arenie międzynarodowej, że utrzymanie stabilnych relacji polsko-chińskich pełni kluczową rolę w kontekście globalnej równowagi geopolitycznej. Współpraca między dwoma krajami przyczynia się do budowy bardziej zrównoważonego i wielostronnego systemu współpracy międzynarodowej, sprzyjając rozwojowi dialogu i wspólnemu podejściu do globalnych wyzwań, takich jak zmiany klimatyczne, bezpieczeństwo energetyczne, walka z pandemią jak również zajęcie jednolitego stanowiska względem trwającej od 24 lutego 2022 roku inwazji Federacji Rosyjskiej na Ukrainę. Dobra współpraca między państwami jest niezbędna do skutecznego rozwiązania wspólnych problemów i wyzwań. Dlatego też, inwestycje w rozwój partnerskich stosunków dyplomatycznych przyczyniają się do tworzenia bardziej pokojowego i zrównoważonego porządku międzynarodowego.

            Analizę stosunków dyplomatycznych Polski i Chin poprzedzić należy oceną potencjału ekonomicznego obu tych państw, co zostało dokonane w Tabeli nr 1. 

Tabela 1. Potencjał ekonomiczny Polski i Chin

 Źródło: https://www.worldbank.org/en/home [dostęp na dzień: 17.11.2023 r.]; GUS, Polska w liczbach 2023, Warszawa 2023; MFW, OECD, Bank Światowy, Transparency International, The Heritage Foundation, Cornell INSEAD WIPO, 2022.

Analiza danych dotyczących powierzchni Polski i Chin w 2023 roku wydobywa istotne różnice w skali geograficznej między tymi dwoma krajami. Pomimo relatywnie niewielkiego obszaru Polski, wynoszącego 322 575 km², należy zauważyć, że kraj ten osiąga wysoki potencjał ekonomiczny, co może świadczyć o efektywnym wykorzystaniu dostępnych zasobów. Z drugiej strony, ogromna powierzchnia Chin, sięgająca 9 597 000 km², sugeruje olbrzymie możliwości rozwoju gospodarczego, co sprawia, że analiza potencjału ekonomicznego tego kraju wymaga uwzględnienia nie tylko skali, lecz także specyficznych wyzwań związanych z zarządzaniem tak obszernym terytorium. Zestawienie tych danych stanowi punkt wyjścia do głębszych rozważań na temat zróżnicowanego potencjału gospodarczego Polski i Chin, uwzględniając zarówno ich ograniczenia, jak i możliwości rozwojowe.

Analiza danych demograficznych z 2023 roku, zestawiająca liczbę mieszkańców Polski (37 766 tys. osób) i Chin (1,4257 miliarda), w kontekście powierzchni tych państw, uwydatnia istotne aspekty ich potencjału ekonomicznego. Pomimo relatywnie niewielkiego obszaru Polski (322 575 km²), kraj ten prezentuje się efektywnie w kontekście liczby ludności, co może sugerować skoncentrowane wykorzystanie dostępnych zasobów. W przypadku Chin, choć ogromna liczba mieszkańców koreluje z obszernym terytorium (9 597 000 km²), analiza ta wywołuje pytania dotyczące wyzwań związanych z równomiernym rozwojem i efektywnym zarządzaniem tak rozległym obszarem. Względne proporcje liczby ludności a powierzchni tych krajów tworzą kontekst do dalszych badań nad specyfiką ich potencjału ekonomicznego, uwzględniając zarówno aspekty demograficzne, jak i geograficzne. Ocena danych dotyczących przyrostu naturalnego Polski (-0,4%) i Chin (0,1%) rysuje natomiast obraz dwóch zróżnicowanych tendencji demograficznych. W Polsce obserwuje się minimalny spadek liczby ludności, co może być rezultatem czynników takich jak starzenie się społeczeństwa i niższa dzietność. W przypadku Chin, pozytywny wskaźnik przyrostu naturalnego sugeruje utrzymanie się trendu wzrostu ludności, co może wynikać z różnorodnych czynników – w tym także działań rządowych.

Polska prezentuje się z PKB wynoszącym 679,4 miliarda USD, co wskazuje na stabilną, lecz relatywnie mniejszą skalę gospodarczą w porównaniu z Chinami, gdzie PKB sięga imponujących 17,73 tryliarda USD. Różnica w tych wartościach jest zauważalna i odzwierciedla znaczną dysproporcję w wielkości gospodarek obu państw. Warto zauważyć, że dynamika wzrostu PKB Polski, oscylująca na poziomie 6,8% rocznej zmiany, jest wyraźnie mniejsza w porównaniu do imponującego tempa wzrostu Chin wynoszącego 8,1% rocznie. Ta różnica w tempie ekonomicznego rozwoju podkreśla istotne zróżnicowanie między oboma krajami i stanowi istotny punkt analizy w kontekście ich kondycji gospodarczej.

Analiza danych dotyczących eksportu i wydatków na wojsko rzuca światło na istotne różnice w potencjale ekonomicznym między Polską a Chinami. W obszarze eksportu Polska, generując dochód w wysokości 343,8 mld euro, znajduje się na znacząco niższym poziomie niż Chiny, których eksport opiewa na 2,1 bln juanów (280,55 mld dolarów). Ta rozbieżność świadczy o ogromnej przewadze chińskiego sektora eksportowego, podkreślając skalę ich globalnej aktywności handlowej. Podobnie, ocena wydatków na wojsko ujawnia zdecydowaną dysproporcję między krajami. Polska, wydając 130 mld zł (co najmniej 4% PKB) na obronność, stawiając wysokie standardy bezpieczeństwa, wciąż pozostaje w cieniu Chin, których budżet wojskowy wynosi imponujące 1,55 bln juanów (224 mld dolarów). To zjawisko odzwierciedla nie tylko różnice w skali militarnych działań obu państw, ale także świadczy o rozbudowanym potencjale ekonomicznym Chin, umożliwiającym im znaczące inwestycje w sektorze obronnym.

Interpretacja tych danych ukazuje, że najbardziej widoczne różnice w potencjale ekonomicznym Polski i Chin manifestują się w obszarze eksportu oraz nakładów na sprawy obronne, co stanowi istotny element w zrozumieniu ich pozycji na arenie międzynarodowej.